Vanavond mocht ik jou naar bed brengen. Nadat je uren had gedronken van de melk die leven geeft.

Ik moest huilen toen ik je weglegde. Het raakte mijn hart, het botste tegen het gevoel, mijn instinct dat we nog als een zijn.

Maar mij, ik, ikzelf, ik moet even los. Om vrij thee te drinken en een warme pyama aan te doen. Om nog wat woorden op papier te schrijven en misschien wel te bedenken wie ik was voordat we als een waren. Ik, als ik.

De tranen, ze overvielen me. Een emotie diep vanuit mijn moederhart. Misschien was het wel de grote dankbaarheid die daar leeft, of het rauwe gemis naar de baby die er ook ooit was maar nu niet meer, de vermoeidheid of de opluchting om even alleen te kunnen zijn.

Het werd veel te laat. Je slapende lijfje lag warm tegen me aan. Mijn armen tilde je naar opzij. Je voelde het bedje, een diepe zucht, ik knuffelde je zachte pluizige achterhoofdje en verder sliep je.

Zo moe van de dag, want alles is nieuw, telkens nieuw. Alleen de borst, die is altijd daar, bekend en veilig. Je zoekt hem op als je overspoelt wordt door al het nieuwe. Als de wereld te groot is of de honger te erg.

Mammae, mama, ja, ik ben jouw borst. De plek waar je veilig bent. Omdat je gelooft dat we een zijn. En ik ook. Als jij aan de borst bent, dan is dat ook echt. Dan zijn we een. Dan delen we alles. Dan ben ik jouw voeding en jij mijn warme troost.

Straks woel je jezelf weer wakker, met je frisse wangetjes van de nacht, met heimwee op zoek naar mama, mammae, jouw borst. Dan trekt mijn slaperige arm je naar mij toe en voel ik jouw kleine mondje al happen. Als een klein vogeltje, met een vurig verlangen.

Mama, Mammae, Borst.

Dan liggen we weer samen. Zo zacht en stil. Dan koester ik je en hou ik je vaster dan vast. Ik hoor jouw slokjes en daarna slapen we. Dan dromen we dezelfde dromen. Als een.

Vanavond mocht ik jou naar bed brengen, net als elke avond. Een moment waar ik als ik vaak uren naar uit kijk, na een dag van leven in mijn nieuwe moederschap, balanceren tussen onze behoeftes, en ook zijn als een.

Ik bracht je net naar bed. Ik doe niets liever dan dat, en ik mis je als nooit tevoren.

Jessica