Hoe wij dat doen, ik heb er al veel over geschreven, maar nog niet heel praktisch. Dat lees je in dit blog!

Alle achtergrond info & kennis over de stappen die wij nemen lees in de de drie andere blogs over ‘Zindelijk voor 2 jaar’. Houd dat in je achterhoofd terwijl je dit leest.

Wat doen we van 0-6 maanden (ongeveer):

De kraamweek doen we altijd wegwerpluiers, want dan is baby nog zo klein en de meconium en de kraamzorg. Je snapt dat vast.

Daarna gaan de wasbare luiers aan.

We laten baby regelmatig zonder luier liggen op een speelkleedje & natuurlijk tijdens alle Babymassage momentjes.

En… benoemen, benoemen, benoemen. Zie je dat je kindje signalen geeft dat ze plast of poept, reageer daar op! Zeg dat je het ziet en benoem alles met verschonen. Vertel wat er gebeurd is en wat je doet. Dan bouw je aan zindelijkheid. Je houdt dan de verbinding in de hersenen ‘alive’.

Wat doen we van 6-12 maanden (ongeveer):

We blijven alles doen wat we deden bij 0-6 maanden en voegen toe dat wanneer baby kan zitten ik haar meeneem naar de wc, (meestal zet ik haar in de gang voor de deuropening). Ik hou de deur dan open natuurlijk. Zodat als ze benieuwd is wat mama doet, ze kan kijken.

Na een tijdje kan baby ook kruipen en dan kiest ze zelf natuurlijk of ze achter me aan kruipt of niet. Meestal doen mijn baby’s dat wel.

Wat doen we van 12-18 maanden (ongeveer):

We blijven alles doen wat we in het eerste half jaar deden, en…

rond de eerste verjaardag zet ik de potjes in het zicht! Ik kocht er twee, eentje voor beneden en eentje voor boven. Vet handig. De potjes staan er dan en ze trekken al gauw de aandacht. Als baby interesse toont dan vertel ik waarvoor het is, en maakt ook de link met ‘de wc van mama’. Verder laat ik het nog even voor wat het is. Wel speelde onze baby er vaak mee, ze zette haar pop er dan op! Uit haarzelf. Daarmee liet ze duidelijk zien dat ze al begreep waarvoor het bedoeld is.

Ik wachtte op die manier af tot ze kon lopen, bij ons was dat met 15,5 maanden. Toen zijn we begonnen om bij elke luierverschoning haar even op het potje te laten zitten. Daar lezen we vaak even een (kort) boekje of spelen met de bal. Zodat ze even blijft zitten. Dan komt er op een dag vanzelf ‘per ongeluk’ een plasje of poep in het potje en daar reageren we dan natuurlijk op met tekst en uitleg. Grote ogen (die schat) en samen de boel door de wc spoelen. Na een paar dagen had ze de smaak te pakken en nu met 16,5 maanden oud begint ze telkens ‘potje’ te zeggen als ze plast in haar luier. Wel te laat ja, maar dat maakt me niks uit. Ze legt in ieder geval de link! Met een poepje lukt het meestal wel om dit van te voren te zeggen en dan zijn we vaak nog ruim op tijd op het potje. Ze begin al ‘potje oootje ppppotje’ te in het rond te roepen bij de eerste scheetjes. Net of haar alarm afgaat. Ik geniet daar zo van, die lieverd.

Dit is het punt waar we nu zijn, terwijl ik dit schrijf. Dus ik ga verder met de ervaring van onze oudste.

Bij haar deden we het op dezelfde manier en vanaf hier pakte ze het mega snel op. Na een week of twee bleven alle luiers droog en plaste en poepte ze dus wanneer we ‘om te verschonen’ de luier af deden op het potje. We hielden het ritme aan van: elke luierverschoning even op het potje en voor en na elk slaapje. Toen kwam onze lekker luieren vakantie tussendoor. Maar daarna pakte we het weer op en ging het snel weer hetzelfde. Alle luiers droog. Toen besloot ik om hem maar af te laten dan. Overdag! Savonds deed ik de luier aan met het aandoen van de pyama en morgens bij het wassen en aankleden deed ik dan geen luier meer aan. Dat ritme gaf duidelijkheid, een verschil tussen dag en nacht.

Daar was dan ineens ‘de week’ van plasjes op de grond en een keer in de supermarkt. Yes, been there… Ze moest echt even zoeken hoe dat ging zonder luier en ook het vertrouwen erin vinden. Ook al had ze droge luiers, nu voelde het toch allemaal anders waardoor het weer wat vaker ‘mis’ ging. Ik kan me ook voorstellen dat het dagelijks leven heel anders aanvoelt zonder luier dan met. Dat wat bekend voelde is dan ineens weg, en dat geeft even een minder veilig gevoel.

Ze pakte het al gauw op en toen waren we klaar. De plasjes en poepjes gingen overdag allemaal op het potje. Rond 18,5 maanden. Zo gingen we verder, de dagen door. Tot ik ineens in de gaten had dat ook de luier van de nacht smorgens droog was. En de volgende ochtend weer, en toen weer. Dus zijn we als vanzelf ook gestopt met de luiers ‘s nachts met 21 maanden. Voor het slapen plassen op het potje en morgens weer. Tussendoor ‘s nachts hoefde ze nooit (gelukkig).

En zo was dat. De luier verhuisde naar de zolderkast. Niet meer nodig!

Na een tijdje kochten we zo’n kinder-wc bril, die je dan onder de gewone wc bril kunt schuiven. Was wel nodig want een kindje van 1 jaar is echt nog heel klein voor een grote mensen wc. Een krukje erbij als opstapje en dat vond ze helemaal interessant. We hielden haar vast als ze erop klom. Ik weet nog dat ik haar naar de 1-jarige oppasgroep bracht bij onze kerk en ik toen in de gangen tegen iedereen aanbotste omdat ik die wcbril in mijn tas had. I will never forget. Je moet soms wat. Ze was daar natuurlijk de enige 1-jarige die geen luier aan had, dus raar aangekeken bij de incheck werd ik ook nog. Tja…

Zo ging het bij onze eerste, en bij de dreumes die hier nu rond stapt gaan we zien hoe het verder gaat. Ik blijf haar volgen in wat ze aangeeft, maar daarbij stuur ik zelf ook. Ik laat het niet aan het lot over of in de hoop dat het ooit vanzelf zal gaan. Zoals je gelezen hebt. Ik zorg dat de omstandigheden er zijn, de voorzieningen, voorwaarden en de kansen. Dat doe ik intentioneel, maar er blijft ruimte voor haar om het zelf op te pakken. Zodat we samen door dit proces gaan, een beetje van mij en een beetje van haar. Vanaf de eerste dag! Onze oudste was voor de 2 jaar zindelijk, dat ging met gemak en ze regelde dat vooral zelf. Bij dit meisje is het nog afwachten hoe het verder zal gaan. Ik heb daarin geen verwachtingen in de zin van ‘het moet net zo gaan’. Nee, ik besef me dat dit een ander kindje is wat een andere weg kan lopen. Al lijken ze nu heel erg gelijk op te gaan. Ze snapt (nu met 16,5 maanden) wat de bedoeling is en geeft dat uit haarzelf aan door het te zeggen, maar ook gaat het nog regelmatig in de luier. En dat is meer dan oké voor nu. Ik denk dat we ook bij haar voor de 2 jaar uit de luiers zijn, maar heeft ze wat langer nodig, dan is dat helemaal oké. Wel blijf ik de voorwaarden scheppen! Ik ga geen pauze o.i.d. inlassen, want dit proces kan het beste maar gewoon op gang blijven. Het hoort bij het dagelijks leven.

Wat vooral mijn hart is over dit hele verhaal: laat het in een ontspannen flow gebeuren. Dat krijg je voor elkaar door er al vanaf de eerste weken mee bezig te gaan, zodat het gewoon hoort bij jullie doen en laten. Heb aandacht. Ik denk dat deze manier het fijnste is voor jezelf en voor je kindje. Dat er respect is voor haar tempo maar we ook wel sturen naar…, maar alles in echte ontspanning en zonder lastige verwachtingen! Het gaat gewoon zo, zo doen we het en zo kent ze het. Het is leuk om hier mee bezig te zijn! En niet ingewikkeld, zwaar of moeilijk. Het is een prachtig proces! Het gaat vooral om de communicatie tussen jullie, om de hechte band. En nogmaals, eigenlijk is je kindje al zindelijk geboren. Haak daar op aan! Pakt dat op. God heeft de voorziening al gegeven en je kindje kan het. De bal ligt verder bij jou mama, om dit natuurlijke proces door te laten gaan. Of je dat nou doet zoals wij, met luiers maar wel telkens reageren op signalen, of je kiest er voor om nog meer de BZC toe te passen.

Je hoeft niet ineens bezig met zindelijkheid, wat moeilijk en als een opgave klinkt, maar je kunt dit gewoon verweven in je dagen. Heel gewoon is het dan! Maak op jou manier gebruik van wat God in je kindje heeft gelegd zodat het makkelijk en natuurlijk verloopt.

Wil je verder doorpraten over iets wat je las in deze blogs over zindelijkheid. Dat wat je moeilijk vind of waar je door geraakt werd, of las je een manier die je zelf ook graag zou willen doen maar niemand in je omgeving hebt die dat ook doet.. Zou je even willen sparren met aan andere mama hierover? Je bent van harte welkom bij mij op de bank (of online). Klik hier om naar Moederhart Sessies te gaan.

Liefs, Jessica

ps de volgende blogs die eraan komen gaan over de wasbare luiers die wij gebruiken.